25 Kasım 2007 Pazar

İlkokul buluşması

Dün iyi ki facebook var diye bir gün yaşadım. 21 sene sonra ilkokul arkadaşlarımla buluşup öğretmenimizi ziyarete gittik. Çok garip bir duyguydu. Kocaman insanların yüzlerinde 7-8 yaşlarındaki hallerini görmek. Eski günleri hatırlamak, şu da vardı acaba ne yapıyor diye sormak.
Önce okulun bahçesinde buluştuk. Bir kaç grup daha vardı bizim gibi buluşan. Kaç mezunu olduğumuzu söyleyince aaa biz o zaman daha doğmamıştık dediler utanmadan :) Okulun bahçesi meğer küçücükmüş bize ne kocaman gelirdi. Bir de neredeyse 3 sokak öteye pikniğe gidermişiz ben orayı İstanbul'un bir ucu sanırdım. Şimdi Vedat'ın evine gitmek için geçtiğim yolda apartmanlarla dolu bir yer.
Öğretmenimizin hatırladığı anılar ayrıntılar beni şaşırttı. Hatta benim ne kadar çok ağladığımı bile hatırladı.Annemin bahçede beklediğini.Utanç verici valla :):) Bizim bahçeye yapılan ziyaretleri, hepimizin abilerini ablalarını...
Yine buluşalım diye diye ayrıldık. Eve bunalım yapmaya geldim neredeyse herkes evli ve çocuklu diye :):) Ama Vedat'ı ilkokul anılarımla bütün gece bunalttığım için aklıma diğer kısım pek gelmedi. Bir daha ki buluşmaya Vedat'ta gelecek benim ip gibi zayıf, düz saçlı ağlamaklı ve çok uslu bir çocuk olduğuma inanmıyor da. Neyse ki şahitlerim var...

8 yorum:

Adsız dedi ki...

sen yazınca bende bir an ilkokul günlerime gittim :)
gerçekten de o bahçe ne büyük gelir gözümüze,pikniklere gidildiğinde çooook uzaklara gittiğimizi düşündürdük...
ben ilkokula yurtdışında başldım aslında ben ordaki arkadaşlarımı bulmak isterdim...keşke isim hafızam biraz kuvvetli olsaydı...
iyi haftalar zeyam öpüyorum
nurdan

Tanya's dedi ki...

Aaaa acaba pazar günü House Cafe de arkadaki grup siz miydiniz yoksa?!

Ben Ona Resmen Asigim dedi ki...

Başkasını ararken senin blogunu buldum sonrada okumaya başladım. Çok eğlendirdi beni sayfan sonra resmini gördüm dahada eğlendim. Çünkü cumartesi buluştuğun ilkokul arkadaşınım ben :)

Eski blogunu okuyurdum sonra buraya taşındığını gördüm bu sayfa açılınca daha bir neşelendim. Bende sürekli sizden bahsettim. Yeniden buluşalım canım.

Bu arada aldığımız mezeler süpermiş teşekkürler:)

en son not : az önce aynı içerikli bir yazı yazdım ama yok oldu ola ki o da ulaşırsa haberin olsun dedim.

Goksu dedi ki...

Su facebook hayatimiza ne renk getirdi ama degil mi...Allahtan listemdeki akadaslarimin cogu hala bekar(kendime gore ortam kurmusum demek ki:) ama yinede bakinca bir cok arkadasimin kendi fotografi yerine cocugunun fotografini koymasi durumu acikliyor bazen:)

Adsız dedi ki...

bloğunu beğendim güzel...

Adsız dedi ki...

biliyomusun bende ip gibi zayıf ve pırasa saçlı bi çocuktum. Usluluk kısmına bi şey diyemeyeceğim. Bu facebook çıkalı blogcularda bu işe daldılar. Henüz bir atak yapmadım o konuda. Öptüm seni

Adsız dedi ki...

Dimi ya insan hey gidi hey oluyo Zeyam ama bugünlerin keyfine var bırak boşver Vedat'cığınla koca bir ömür var hem önünde canım :)

Adsız dedi ki...

Merhaba ziyaretiniz beni çok sevindirdi,kaçırmış olduğum bloğunuzu sayenizde tanımış oldum.Bende çok istiyorum, yıllar önceki arkadaşlarımla buluşup eskiyi yad etmek, ne güzel yapmışsınız, insan biran için de olsa öğretmeninin yanında çocuklaşıyor, çok güzel bir duygu...Diyet konusuna gelince evet ne yazık ki öyle, masa hep ikiye ayrılıyor, umarım diyetimin sonucunu alırım...Her zaman görüşmek dileğiyle...Sevgiler...(Not:Çok ilginçtir sizi biranda çok sıcak buldum, fikirlerime çok yakın buldum, her zaman konuşmak isterim, görüşmek dileğiyle)